സൂര്യന്റെ ചുവന്ന ചായം പരത്തിയ മേഘജാലങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ കൂട്ടമായും ഒറ്റയായും പറവകൾ യാത്രയാവുകയാണ്. രാത്രിയുടെ ഇരുളിൽ ചേക്കേറുവാൻ ഇടംതേടിയുള്ള യാത്ര. സൂര്യാസ്തമയ വർണങ്ങൾ മേഘങ്ങൾക്ക് മാറ്റുകൂട്ടി പതിയെ ഇരുളിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ എവിടെയോ മാഞ്ഞുപോകുന്നു.
ഒരു ദിവസം ഇവിടെ തീരുകയാണ്. എന്നാൽ വെളിച്ചം അവിടെ അവസാനിക്കുന്നില്ല. സൂര്യാസ്തമയം കണ്ടു ദുഃഖിക്കുന്ന നാം പക്ഷെ അമ്പിളിക്കല തെളിഞ്ഞു വരുന്നത് കാണാതെ പോകുന്നു. ജീവിതത്തിൽ നാം ദുഖത്തെ ഏറെ നേരം നോക്കി നിൽകുമ്പോൾ നമുക്ക് ചുറ്റും തെളിഞ്ഞു വരുന്നു ചെറിയ സന്തോഷം അനുഭവിക്കാൻ വൈകുന്നു.
രാപ്പകൽ പോലെയും ഉദയാസ്തമയം പോലെയും, സുഖദുഖങ്ങളും മാറിവരും.
